از همان روزی که علی لاریجانی تصمیم به حضور در انتخابات مجلس هشتم گرفت، وجودش برای اصولگرایان منشا اختلافات جدیدی شد.

اختلافی که به خاطر سرلیستی اصولگرایان در تهران، آنجا که وی رقیبی چون حداد عادل داشت، نمایان شد و همین باعث انصرافش از کاندیداتوری در تهران و در نهایت، به شکل گیری دور تازه ای از رقابت ها بین طرفداران وی و حامیان حداد عادل انجامید.

مثلث لاریجانی، قالیباف و محسن رضایی اما خواستار سهم بیشتری در قدرت بودند، در حالی که طرفداران حداد عادل و گروه‌های دیگر اصولگرا ، خود را حاضر به دادن امتیازی به هیچ یک دیگر از اضلاع این مثلث نشان نمی دادند.

و شاید از همین رو بود که لاریجانی زمین مسابقه را در تهران را ترک کرد و به زادگاه خانوادگی اش آمل رفت، سپس به دعوت جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به قم آمد و کاندیدای این حوزه شد و بالاخره به مجلس راه یافت.

دعوت قم از لاریجانی یک پیام برای تهران داشت،‌ اینکه قم می‌خواهد مثل سال‌های دور سرچشمه سنت گرایی اصولگرایانه باشد و در برابر تهران عرض اندام کند.

لاریجانی حالا حامیان قدرتمندتری دارد که نه تنها روحانیون بسیار بانفوذی هستند بلکه هسته اصلی محافظه‌کاران سنتی، را به همراه جامعه روحانیت مبارز تشکیل می‌دهند.

لاریجانی گرچه تهران را به خاطر اختلاف در سرلیستی اصولگرایان ترک گفت، ولی بار دیگر از راهی نو به همان نقطه اول یعنی قرار گرفتن دوباره مقابل حداد عادل رسید.

این طور به نظر می رسد که لاریجانی این بار مصمم است تا بر کرسی ریاست مجلس تکیه زند و برخلاف ادعای جبهه متحد اصولگرایان مدعی است حامیانش در مجلس بسیار افزونتر از گذشته‌اند.

لاریجانی با تکیه بر سوابق خانوادگی و اتکا به برادران قدرتمند و تئوری پردازش حمایت روحانیت را نیز با خود دارد و از طرفی سوابق سیاسی و اجرایی وی در مقایسه با رقبایش چربش دارد.

وی از تصدی وزارت ارشاد تا ریاست سازمان صدا و سیما و دبیری شورای عالی امنیت ملی را در کارنامه خود دارد و چنانچه بتواند به ریاست مجلس نیز برسد، کلکسیونی از مناصب سیاسی در بالاترین رتبه ها را با خود به همراه خواهد داشت.

لاریجانی اما برای رسیدن به کرسی ریاست مجلس با رقبایی جدی مواجه است، حداد عادل که به خاطر نسبت‌های فامیلی‌اش با بعضی بزرگان نظام، حمایت بسیاری از اصولگرایان را به همراه دارد. حداد عادل این روزها با برپایی مراسم‌های ضیافت ناهار و شام به همراه دوستانش در هیات رئیسه مجلس هفتم مشغول یارگیری از نمایندگان تازه وارد به مجلس است تا دوباره جایگاه خود را تثبیت کند.

لاریجانی به همراه عده‌ای از دوستانش که به مجلس تازه، وارد شده‌اند از شرکت در این ضیافت‌ها امتناع می‌کند چون می‌داند معنی حضور در این جلسات، قبول تلویحی ریاست حداد عادل بر مجلس است، لذا وی هرگز به چنین جلسه‌ای پا نمی‌گذارد و به صورت دیپلماتیک برای رقیبش پیام می‌دهد که بازی دیرین ، تازه آغازشده است و باید منتظر رسیدن تیم رقیب باشید.

حداد عادل در پاسخ چنین پیام ناگفته‌ای سعی در سرپوش گذاشتن بر اختلافات دارد. در حالی که لاریجانی همچنان از قبیله ای شدن اصولگرایی در مجلس هفتم و تسری آن به مجلس هشتم انتقاد می‌کند و حامیانش از جامعه روحانیت مبارز به انتقاد از هیات رئیسه فعلی مجلس می‌پردازند.

لاریجانی در مجلس علاوه بر حامیان اصولگرای خود می‌تواند به حمایت اصلاح‌طلبان و میانه رو‌ها هم امیدوار باشد چرا که اینان وی را چهره‌ای دارای وجاهت عقلانی نسبت به سایرین می‌دانند و از تجربیات لاریجانی هم استقبال کرده و معتقدند وی می تواند در برابر تصمیمات غیرکارشناسی و خلق الساعه ایستادگی کند.

به هر جهت لاریجانی نه با برپایی ضیافت‌های آنچنانی بلکه با تکیه بر لابی‌های روحانیت و حامیان سنتی‌اش به اریکه ریاست مجلس می‌اندیشد و در این راه به روش رایزنی و مذاکره با منتخبان جدید الورود امیدوار است تا این بار برای نخستین بار در تاریخ مجلس شورای اسلامی نماینده‌ای از قم که سمبل سنت‌گرایی شیعی است بر کرسی ریاست مجلس تکیه زند.

تاریخ انتخابات‌های گذشته هم نشان داده که در هر مرحله‌ای مردم به کسانی که سور و سات می‌دهند چندان روی خوشی نشان نمی دهند و همیشه نشان داده‌اند که کفه عقل بر نان سنگینی دارد.


منبع: آفتاب - بهمن حسنوند